پدر و مادرم در ارتباط و ازدواج من و دوست جنس مخالمم چه نقشی دارن؟!؟
ازدواج و ارتباط با جنس مخالف، مساوی است با پیوند و آشنایی و ارتباط با یک خانواده و فامیل و فرهنگ فرد مقابل
به همین دلیل پدر و مادرهای دختر و پسر باید از لحاظ فرهنگی و اخلاقی و غیره سنخیت و تناسب داشته باشند.
البته این سنخیت به طور کامل ممکن نیست اما باید به صورت نسبی که حداقل ضروری است در ارتباطها و ازدواجها،بدان توجه داشت. در مسئله انتخاب همسر و ارتباط با او معقول نیست که فرد بگوید: «من می خواهم با خود این فرد ازدواج کنم و ارتباط داشته باشم و کاری به مادر یا پدرش ندارم»
به چند دلیل:
1.فرد مقابل جزئی از همون خانواده و فامیل و شاخه ای از همون درخت است و این شاخه از ریشه های همان درخت تغذیه کرده است و بر این اساس بسیاری از صفات اخلاقی، روحی، عقلی و جسمی اون خانواده از طریق وراثت، تربیت، محیط و عادت به او منتقل شده .
2. اگر شما با خانواده و فامیل طرف مقابل کاری نداشته باشید، اما آنها نهایتا با او به عنوان فرزندشان، کار دارند.
هرگز نمی توان طرف رو از اونا و اونها رو اون جدا دونست.
3. بدنامی و خوشنامی خانوادش، تا آخر عمر همراهش هست و در زندگی زناشویی و اجتماعی وی تاثیر می گذارد و تحمل بدنامی برای انسان بسیار مشکل خواهد بود.
4.صفات و خصوصیاتش وخانواده ایشون در فرزندان آینده نیز تاثیر خواهد گذاشت. پیامبر اسلام در این باره می فرمایند: «با خانواده شایسته ازدواج کنید زیرا عِرق(نطفه و ژنها) تاثیر می گذارند.»
به عبارت دیگه ، نیک بنگر که فرزندانت را در چه خانواده ای قرار می دهی. زیرا خصوصیات ارثی افراد به فرزندان شان منتقل می شود و در آنها تاثیر می گذارد.
5. از آنجایی که رفت و آمد و صله رحم امری اجتناب ناپذیره و در هر صورت فرزندان با بستگان پدر و مادر رفت و آمد خواهند داشت، دقت در خانواده همسر ضروری به نظر می رسد.
باید توجه داشت که زمینه و بستر اصلی ایجاد رفتارهای خوب، منش نیکو و صفات برتر اخلاقی، معرفت دینی و تعهدات و مسئولیت پذیری های اجتماعی در دختران و پسران، بیش از همه در محیط خانه و با تاثیرپذیری از نظام خانوادگی والدین فراهم میشه .
از این رو ضمن تاکید بر استقلال فکری و توان و مهارت فردی فرد، توجه به وضعیت خانوادگی وی، ارزش های حاکم بر خانواده و تعهدات اخلاقی آنان در تربیت فرزندان سالم می تواند در ارزیابی تناسب و هم کفوبودن، مهم و ارزشمند باشه.
|