پنج شنبه ٠١ آذر ١٤٠٣


 پدر و مادرم در ارتباط و ازدواج من و دوست جنس مخالمم چه نقشی دارن؟!؟


ازدواج و ارتباط با جنس مخالف، مساوی است با پیوند و آشنایی و ارتباط با یک خانواده و فامیل و فرهنگ فرد مقابل

 به همین دلیل پدر و مادرهای دختر و پسر باید  از لحاظ فرهنگی و اخلاقی و غیره  سنخیت و تناسب داشته باشند.

البته این سنخیت به طور کامل ممکن نیست اما باید به صورت نسبی که حداقل ضروری است در ارتباطها و ازدواجها،بدان توجه داشت.
 
در مسئله انتخاب همسر و ارتباط با او معقول نیست که فرد بگوید: «من می خواهم با خود این فرد ازدواج کنم و ارتباط داشته باشم و کاری به مادر یا پدرش ندارم»

 به چند دلیل:

1.فرد مقابل جزئی از همون خانواده و فامیل و شاخه ای از همون درخت است و این شاخه از ریشه های همان درخت تغذیه کرده است و بر این اساس بسیاری از صفات اخلاقی، روحی، عقلی و جسمی اون خانواده از طریق وراثت، تربیت، محیط و عادت به او منتقل شده .

2. اگر شما با خانواده و فامیل طرف مقابل کاری نداشته باشید، اما آنها نهایتا با او به عنوان فرزندشان، کار دارند.

هرگز نمی توان طرف رو از اونا و اونها رو  اون جدا دونست.

3. بدنامی و خوشنامی خانوادش، تا آخر عمر همراهش هست و در زندگی زناشویی و اجتماعی وی تاثیر می گذارد و تحمل بدنامی برای انسان بسیار مشکل خواهد بود.

4.صفات و خصوصیاتش وخانواده ایشون در فرزندان آینده نیز تاثیر خواهد گذاشت.
پیامبر اسلام در این باره می فرمایند: «با خانواده شایسته ازدواج کنید زیرا عِرق(نطفه و ژنها) تاثیر می گذارند.»

به عبارت دیگه ،
نیک بنگر که فرزندانت را در چه خانواده ای قرار می دهی. زیرا خصوصیات ارثی  افراد به فرزندان شان منتقل می شود و در آنها تاثیر می گذارد.

5.  از آنجایی که رفت و آمد و صله رحم امری اجتناب ناپذیره و در هر صورت فرزندان با بستگان پدر و مادر رفت و آمد خواهند داشت، دقت در خانواده همسر ضروری به نظر می رسد.

باید توجه داشت که زمینه و بستر اصلی ایجاد رفتارهای خوب، منش نیکو و صفات برتر اخلاقی، معرفت دینی و تعهدات و مسئولیت پذیری های اجتماعی در دختران و پسران، بیش از همه در محیط خانه و با تاثیرپذیری از نظام خانوادگی والدین فراهم میشه .

از این رو ضمن تاکید بر استقلال فکری و توان و مهارت فردی فرد، توجه به وضعیت خانوادگی وی، ارزش های حاکم بر خانواده و تعهدات اخلاقی آنان در تربیت فرزندان سالم می تواند در ارزیابی تناسب و هم کفوبودن، مهم و ارزشمند باشه.