حکیم جرجانی پزشک نامدار ایرانی، در سال 434 هجری قمری در گرگان تاریخی دیده به جهان گشود و ابتدا طب را در زادگاه خود فرا گرفت و سپس به جهت افزودن بر معلومات خود رنج سفر را به جان خرید و عازم دیگر نقاط ایران شد.
طبیب زبردست گرگانی ، در سال 504 هجری رهسپار خوارزم و دربار قطب ‌الدین ‌محمد سرسلسله خوارزمشاهیان که دربارش مجمع فضلا و دانشمندان بود شد. وی در خوارزم مسئولیت بیمارستان بزرگ آن دیار را پذیرفت .
حکیم سید ‌اسماعیل جرجانی در اولین سال حضورش در خوارزم تدوین کتاب عظیم خود ذخیره خوارزمشاهی را که مشتمل بر 750 هزار اصطلاح مرتبط با علم پزشکی بود به پایان برد.
جرجانی علاوه بر ذخیره خوارزمشاهی دارای آثار دیگری در زمینه علم پزشکی همچون خفی‌ علایی ، طب الملوکی ، الاغراض‌ الطبییه و یادگار نیز می باشد که بسیاری از آنان راهگشای طبیبان آن عصر و نیز مشخص‌ کننده روش پزشکان گذشته برای طبیبان فعلی می ‌باشد . از این روست که بسیاری جرجانی را در ترازوی زمان یکی از بزرگترین پزشکان آن عصر دنیا نامیده‌ اند .
نکته جالب اینجاست که در آن عصر که زبان عربی در ایران بزرگ رایج بود حکیم جرجانی آثارش را به زبان پارسی نگاشته است .
پزشک گرگانی که 97 سال عمر کرد بیشتر از دید مشاهدات آزمایشگاهی به تشخیص بیماریها پرداخته و از این رو علاوه بر ذکر نام او به عنوان پدر علوم آزمایشگاهی ، سالروز تولد او 30 فروردین را در ایران روز علوم آزمایشگاهی نام نهاده‌ اند.

علوم آزمایشگاهی یکی از رشته‌های گروه علوم پزشکی است که ارتباط تنگاتنگی بارشته‌های دیگر پزشکی دارد.وظیفه کلی این رشته کمک به تشخیص پزشکی با انجام تستهای ازمایشگاهی،پایش درمان،رد یا تایید تشخیص‌های احتمالی می‌باشد.اين رشته از آن جهت كه بسيار حساس و تعيين كننده در سلامت جامعه و بسيار كمك كننده در تشخيص پزشكان مي باشد ، نقشي بسيار كليدي و مهم در عرصه پزشكي ايفا ميكند. و دانشجويان اين رشته بايستي به اين باور برسند كه كاري بسيار حساس و دقت پذير را انتخاب نموده اند وبايستي خود را به صورت يك قطب و قدرت علمي در بياورند و تا جايي كه مي توانند بر اطلاعات علمي خود بيفزايند.