علوم آزمایشگاهی

علوم آزمایشگاهی شاخه ای از علوم پزشکی است که در ارتباط با آنالیز آزمایشگاهی خون مایعات و انساج بدن انسان به منظور تشخیص بیماری پیگیری درمان و حفظ سلامت افراد جامعه می باشد.

 تاریخچه رشته :

این رشته که به نام مدیکال تکنولوژی در دانشگاه های جهان آموزش داده می شد در سال 1976 Credentialing Agency National آنرا به Medical Laboratory Sciences (MLS) تغییر داد به طوری که در حال حاضر این رشته به نامهای Medical Laboratory Sciences و یا ClinicalLaboratory  Sciencesوجود دارد . اکثرا معتقدند که نام جدید وظایف حرفه ای شاغلین این رشته که به نام ClinicalLaboratory SciencesOfficer (MLSO)نامیده می شوند را بهتر بیان می کند .

در ایران دوره کارشناسی پیوسته علوم آزمایشگاهی از سال 1347 در دانشگاههای تهران شیراز اصفهان تبریز اهواز و.... تاسیس گردید که بعد از انقلاب فرهنگی به صورت کاردانی و کارشناسی ناپیوسته در آمد .

در این رشته به موازات پیشرفت علوم پزشکی و گسترش دامنه روشهای تشخیصی تجهیزات آزمایشگاهی نیز بسیار پیشرفت کرده بطوری که امروزه شاغلین این رشته از دستگاههای الکترونیکی و اتوماتیک بسیار دقیق و حساس برای انجام آزمایشات مختلف بهره میگیرند.

ارزش ها و باورها:

فلسفه اصلی تدوین این برنامه درسی تربیت نیروی انسانی کارشناس در رشته علوم آزمایشگاهی بر اساس وظایف حرفه ای تعریف شده و معین در جامعه است.بطوری که اصول اساسی تعلیم و تربیت که شامل رشد شخصیتی و افزایش قدرت تفکر و شایستگی حرفه ای و ایجاد مهارتهای یادگیری مداوم را در دانش آموختگان برای ارائه خدمات آزمایشگاهی مطلوب در برداشته باشد.

ماموریت برنامه آموزشی در تربیت نیروی انسانی:

ماموریت اصلی رشته علوم آزمایشگاهی تربیت افرادی است که بتوانند در آزمایشگاهای بالینی بیمارستانها و آزمایشگاههای مراکز بهداشتی با دانش اختصاصی که آموخته اند و با بکارگیری دستگاههای الکترونیکی پیچیده و روشهای متعدد آزمایشات مختلف را روی خون و یا دیگر مایعات و انساج بدن انجام دهند.

اطلاعات و نتایج به دست آمده از این آزمایشات پزشک را در تشخیص بیماری روند درمان و حفظ سلامت جامعه یاری می دهد . نظر به اینکه این رشته دائما در حال تغییر و توسعه است فارغ التحصیلان این رشته باید به نحوی آموزش ببینند که دانش و مهارت کافی برای تطبیق خود با تکنولوژی جدید را داشته باشند.

چشم انداز برنامه آموزشی در تربیت نیروی انسانی:

آزمایشگاههای بالینی و بهداشتی در طی چند دهه گذشته از بخش کوچک که با چند دستگاه ساده و روشهای سنتی فیزیک شیمیایی تبدیل به مراکزی بزرگ با تجهیزات بسیار پیشرفته و شاخه های متعدد گردیده است.این تغییرات شگرف و سریع کارکنانی را طلب می کند که علاوه بر مجهز بودن به سلاح دانش روز قادر به استفاده از تجهیزات و دستگاههای پیچیده الکترونیکی و کامپیوتری و انجام روشهای جدید تشخیصی و مولکولی باشند. لذا چشم انداز بازار کار برای کارشناسان ورزیده و متبحر علوم آزمایشگاهی در حال و آینده در بستر رو به پیشرفت آزمایشگاههای بالینی و بهداشتی و کارخانجات و شرکتهای تولید و پخش مواد و وسایل آزمایشگاهی بسیار روشن و نمایان می باشد.

 اهداف کلی:

هدف از برنامه آموزشی کارشناسی علوم آزمایشگاهی تربیت دانشجویان برای ارائه خدمات آزمایشگاهی است . در این برنامه تعلیمات عمومی و اختصاصی لازم به دانشجویان داده شده تا علاوه بر درک کافی از انسان فرهنگ حکم بر آن و محیط اطرافش از عهده انجام آزمایشات اولیه و معمول در آزمایشگاههای بهداشتی و بالینی بر آیند.

استراتژی های اجرایی برنامه:

برنامه آموزشی مقطع کارشناسی پیوسته علوم آزمایشگاهی طوری تدوین شده است که دارای استراتژی های زیر باشد:

1- خدمات آزمایشگاهی بالینی مورد نیاز جامعه را برآورده سازد.

2- خدمات آزمایشگاهی مورد نیاز مراکز بهداشتی کشور که برای پیشگیری و حفظ سلامت لازم است تامین نماید.

3- از اصول وفنون جدید روش تدریس و یادگیری در حیطه نظری – عملی و کارآموزی در عرصه استفاده گردد.

4- فارغ التحصیلان بتوانند در حیطه های مختلف آموزشی تحقیقاتی خدماتی و تولیدی خدمات آزمایشگاهی مورد نیاز جامعه را پوشش دهند.

5- نظر به تغییر سریع و مداوم روشهای آزمایشگاهی فارغ التحصیلان این رشته از توانائی تطبیق خود با تکنولوژی جدید بر خوردار باشند.

شرایط و نحوه پذیرش دانشجو :

بر اساس آزمون سراسری می باشد.

رشته مشابه در داخل کشور:

این رشته در مقاطع کاردانی و کارشناسی ناپیوسته در اکثر دانشگاههای علوم پزشکی وجود دارد.

رشته مشابه در خارج از کشور :

در تعداد زیادی از دانشگاههای معتبر جهان این رشته به نامهای Medical Laboratory SciencesوSciences ClinicalLaboratory وجود دارد. 

آینده تحصیلی:

فارغ التحصیلان دوره کارشناسی علوم آزمایشگاهی می توانند در هریک از شاخه های مرتبط با رشته مانند بیوشیمی – خون شناسی – ایمنی شناسی – باکتری شناسی – میکروب شناسی – انگل شناسی – ویروس شناسی – قارچ شناسی – سم شناسی – بیو تکنولوژی و... در مقطع کارشناسی ارشد و سپس دکترای تخصصی (Ph.D ) ادامه تحصیل دهند.